کاهش فقر بر اساس استفاده از پانل های فتوولتائیک از سال ۲۰۱۵ یکی از “ده برنامه کاهش مقادیر فقر در چین” طراحی شده است. با توجه به اینکه بیشتر اشیاء فقر که باید شناسایی شوند ، خانواده های کم درآمد به جای مناطق ، ۳۰ خلبان هستند. شهرستانها در چین واجد شرایط برای پروژه های کاهش فقر فتوولتائیک با استفاده از یک سیستم شاخص توسعه یافته شامل شش بعد اندازه گیری شده اند. نتایج نشان می دهد: ۱) شهرستانهای خلبان در فقر خود بسیار متفاوت است و بالاترین شاخص فقر بیش از سه برابر کمترین آن است. ۲) کل شاخص فقر سالانه از ۲٫۰۱۲۹۵ در سال ۲۰۱۴ به ۱٫۸۹۶۶۱ در سال ۲۰۱۶ کاهش یافت. ۳) از بین شش شاخص ، مالی و تولید اجتماعی بزرگترین عاملان فقر و به دنبال آن درآمد و تأمین اجتماعی هستند. ۴) شاخص های فقر چینگهای ، نینگشیا و گانسو در غرب چین از شاخص های آنهویی و شانشی استانهای مرکزی کوچکتر است. از نتایج فوق ، این مطالعه توصیه می کند: مدیریت پویا در مناطق فقیرنشین را تقویت کنید ، توسعه صنعت “فتوولتائیک +” را ترویج کنید و از یک سیاست یکسویه متناسب با سیاست های کاهش فقر در مناطق مرکزی و غربی جلوگیری کنید.