در این مقاله به بررسی رابطه “پیرامون روستایی” و “انتقال گردشگری” برای توصیف تحولات در جریان عرضه گردشگر در مناطق روستایی می پردازیم ، و اهمیت این مفاهیم را هم در بحث نظری و هم در شکل گیری سیاست ها به دست می آوریم. براساس طبقه بندی مناطق حاشیه ای که توسط استراتژی ایتالیا برای مناطق داخلی ارائه شده است ، نویسندگان تجزیه و تحلیل آماری دقیق را در سطح شهرداری انجام داده اند و گردشگری را به عنوان محرک مهم تحولات اجتماعی و اقتصادی در نظر گرفته اند. مدلی از حکومت مبتنی بر “مدیریت انتقال” به عنوان ابزاری عملی برای هدایت این فرایندها ارائه شده است. یک مطالعه موردی که از طریق اقدام پژوهشی مشارکتی انجام شده است ، فرصتی را برای غلبه بر شیوه های حاکمیت موجود و آزمایش با روشهای سازگارتر برای مدیریت گذار ارائه می دهد.