انتخاب فناوری تحت عدم قطعیت تنظیم انتشار در حمل و نقل بین المللی کانتینر

ما یک روش واقعی گزینه ها را برای ارزیابی فناوری و انتخاب ظرفیت تحت عدم قطعیت نظارتی ارائه می دهیم. مدل تغییر حالت دو مرحله ای ما به ترتیب شامل گزینه سرمایه گذاری در فناوری های مختلف و همچنین گزینه منشور و چیدمان است. برای یک نسخه پایه از این مدل ، ما یک راه حل تحلیلی را قبل از مطالعه تأثیر عدم اطمینان نظارتی در یک پسوند عددی که آرامش فرضیات محدود کننده خاص را بدست می آورد ، استخراج می کنیم. سپس سه رژیم نظارتی ، یک کلاه انتشار ، یک مالیات بر میزان انتشار و یک بازار کلاه و بازاری را توصیف می کنیم و مقایسه می کنیم که چگونه هر کدام میزان انتشار را کاهش می دهند. با استفاده از این مدل در حمل و نقل کانتینر دریایی ، ما بینش هایی در مورد انتخاب فن آوری بهینه برای کاهش انتشار SOx ایجاد می کنیم. ما می دانیم که عدم اطمینان نظارتی می تواند نه تنها ارزش پروژه بلکه ظرفیت متعلق به آنها را افزایش دهد. از دیدگاه نظارتی ، کلاه آلایندگی باعث می شود که انتشار گازها به طور مؤثر کاهش یابد در حالی که مالیات بر تولید گازهای گلخانه ای باعث کاهش هزینه های مقررات می شود. بازار کلاه و تجارت از بسیاری جهات برتر از مالیات بر تولید گازهای گلخانه ای است. سرانجام ، ما نشان می دهیم که تعیین سطح درپوش انتشار – یا تصمیم گیری در مورد بالاتر از آن که مالیات بر انتشار و یا تجارت آلایندگی اعمال می شود – بسیار مهم است زیرا کاهش در کل انتشار تولیدات صنعت لزوماً مداوم نیست.