از آنجا که رفتار سرنشینان بر عملکرد انرژی ساختمانها تأثیر می گذارد ، مطالعه آن برای به وجود آمدن شکاف کارایی مرتبط است. در حالی که عوامل مؤثر بر رفتار سرنشینان مشخص شده اند ، اکثر مطالعات بر آن دسته از عوامل محرک عمل متمرکز شده اند ، مانند شرایط محیطی و زمانی. عوامل زمینه ای از جمله ویژگی های فضایی و سرگرمی ، که به عنوان تعدیل کننده عمل عمل می کنند ، همچنان موضوعی برای کشف هستند. در این روش ، این مقاله با هدف شناسایی الگوهای عملکرد سرنشینان در محیط های اداری ، بر اساس عوامل مکانی و انسانی انجام می شود. یک مطالعه میدانی ، از جمله ۵۱۴ سرنشین در ۸۵ فضای اداری ، در ۱۱ ساختمان در کنسپسین ، شیلی انجام شد. نتایج نشان می دهد که چیدمان فضایی به طور قابل توجهی با عملکرد ویندوز ، پرده ، و ترموستات ، اما دستگاه های شخصی ارتباط ندارد. جنسیت تأثیری بر فعال بودن یا نبودن سرنشینان نداشت و دامنه سنی فقط در مورد پردهها معنی دار بود. در فضاهای اشتراکی ، سرنشینان فعال کمتری بودند و اقدامات آنها به درک فرصتی که در آنها وجود دارد ، بستگی دارد که با فاصله کنترل عنصر و سن سرنشینان همراه است. این یافته ها نشان می دهد که احتمال وقوع این اقدامات بر اساس عوامل مکانی و انسانی متفاوت است ، به خصوص به دلیل این که این عوامل بر درک افراد از فرصت تأثیر می گذارد.