محمد حسین امین ابراهیم آبادی

هدف از این مقاله تعیین پتانسیل تولید بیوتانول با استفاده از دو جوامع مرتعی تحت سلطه اسپارتینا آرژانتیننز پارودی یا Panicum prionitis Ness بود. و پایداری محیطی آن ، با توجه به کربن آلی خاک و تنوع زیستی اندازه گیری شده در دو گونه: گیاهان گلدار و بندپایان اپیگل خاک. تولید زیست توده S. argentinensis و P. prionitis با دو فرکانس برداشت مختلف (هر ۶ یا ۱۲ ماه) برآورد شد و با مناطق شاهد مقایسه شد. تولید زیست توده با فراوانی برداشت متفاوت نیست. اگرچه ترکیب الیاف دیواره سلولی با گونه ها و تیمارهای مختلف متفاوت است ، اما تولید بالقوه بیوتانول در هکتار تحت تأثیر قرار نگرفته و بازده مشابه آنهایی است که از سایر مواد لیگنو سلولزی گزارش شده در ادبیات بدست آمده است. با توجه به نتایج ما ، به منظور به حداقل رساندن هزینه های اقتصادی و انرژی ، یک برداشت سالانه برای هر دو گروه کارخانه توصیه می شود. کربن آلی خاک اختلاف معنی داری با توجه به تیمارهای موجود در جامعه S. argentinensis نشان نداد ، اگرچه اختلاف در لایه میانی (۷٫۵-۱۵cm) مراتع P. prionitis مشاهده شد. شاخص های تنوع زیستی پوشش گیاهی و بندپایان مورد تجزیه و تحلیل (غنای ، یکنواختی ، فراوانی و تنوع) تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفتند.