محمد حسین امین ابراهیم آبادی

اکثر مطالعاتی که سعی در پیش بینی شکست کسب و کار دارند ، فرض می کنند که حساب ها دیدگاه واقعی و منصفانه ای از وضعیت مالی یک شرکت دارند ، بدون آنکه در نظر بگیرند که مدیران می توانند به طور اختیاری قوانین حسابداری را اعمال کنند یا حتی کلاهبرداری حسابداری را انجام دهند. در این مقاله مجموعه ای از نسبت های مالی به خصوص برای تشخیص ناهنجاری های حسابداری به عنوان پیش بینی ورشکستگی طراحی شده است. این نسبت ها در مطالعات پیش بینی ورشکستگی بسیار رایج نیستند ، اما از مطالعات حسابداری خلاق ناشی می شوند. این نسبت ها سعی می کنند ارقام استهلاک غیر طبیعی ، مطالبات اغراق شده یا بدتر شدن اوضاع مالی قبل از رویه های حسابداری تهاجمی را شناسایی کنند. این مطالعه تجربی از یک نمونه از ۵۱۳۳۷ شرکت دولتی و خصوصی اروپایی ، در دوره ۲۰۱۲-۲۰۱۶ انجام شده است. تکنیک های تجزیه و تحلیل مورد استفاده ، رگرسیون لجستیک و درخت تصمیم گیری بود ، و امکان دستیابی به قوانینی را برای پیش بینی وضعیت ناکام یا عدم موفقیت فراهم می آورد. یافت می شود که چندین شاخص ارائه شده در ادبیات به عنوان شاخص های مدیریت سود ، تفاوتهای آماری معنی داری بین شرکتهای ناکام و غیرمستقیم نشان می دهند ، اما قدرت پیش بینی کننده کافی برای ترکیب آنها در مدلهای پیش بینی ندارند. با این حال ، یک شاخص توسعه یافته برای اندازه گیری ناهنجاری های حسابداری ، قدرت تبعیض آمیز بالایی را نشان می دهد ، شبیه به نسبت های مالی کلاسیک. ساخت این شاخص و کاربرد آن در نمونه بنگاههای خصوصی سهم اصلی مقاله را نشان می دهد ، زیرا نتایج نشان می دهد دقت پیش بینی کمی بهتر فقط برای نمونه شرکت خصوصی است. درج شاخص ها برای تشخیص ناهنجاری های حسابداری باید در هنگام تهیه مدل های جدید برای پیش بینی ورشکستگی به ویژه در شرکت های خصوصی در نظر گرفته شود.