محمد حسین امین ابراهیم آبادی

طراحی معماری مبتنی بر ویژگیهای زیست اقلیمی مدتهاست که مورد توجه بسیاری از طراحان قرار گرفته است. بهره برداری از شاخص های اقلیمی و استفاده از راهبردهای منفعل از اصول اصلی این رویکرد طراحی است. هدف اصلی از مطالعه حاضر ارائه استراتژی های طراحی بیوشیمیایی به منظور افزایش آسایش حرارتی انسان در مناطق آب و هوای مرطوب بر اساس طبقه بندی آب و هوا Cfa Köppen است. این مطالعه به منظور بهبود آسایش حرارتی داخل ساختمان با شاخص های اقلیمی متمرکز شده است. هشت شهر مورد مطالعه شامل رشت (ایران) ، دوربان (آفریقای جنوبی) ، توکیو (ژاپن) ، کوتاویسی (جورجیا) ، هیوستون (ایالات متحده آمریکا) ، بوئنوس آیرس (آرژانتین) ، بریزبن (کوئینزلند) و تریست (ایتالیا) با توجه به شباهت ها در مناطق اقلیمی و مهمترین معیارها ، اقلیم هایی مانند رطوبت و بارندگی در سراسر جهان انتخاب شده است. پس از آن ، شهر رشت به عنوان یک مطالعه موردی به طور مستقیم مورد بررسی قرار گرفت. به این ترتیب در ابتدا داده های اقلیمی رشت جمع آوری می شود. سپس آنالیز نمودارهای زیست سنجی Givoni و جدول Mahoney برای تعیین راهکارهای مناسب طراحی بیوشیمیایی تجزیه و تحلیل شد. در ادامه ، این استراتژی ها از نمودار Givoni و جدول Mahoney و توصیه های طراحی ارائه شده به عنوان نمودارهای مربوط به استراتژی ها ترسیم شده و به طور جداگانه مورد بحث قرار می گیرند. در پایان ، عملکرد اجرایی راهبردهای مربوط به روابط بین مناطق نمودارهای بیوکلیمی جیوونی و ماههای سال و همچنین راهکارها در مورد شاخص های جدول ماهونی نیز مورد بحث قرار گرفته است. یافته های گسترده شرح داده شده در این مقاله به ما امکان می دهد نتیجه بگیریم که برخی از استراتژی های طراحی بیوشیمیایی که در شهرها و کشورهایی خاص اتخاذ شده اند می توانند به مناطق دیگر با آب و هوای مشابه صادر شوند زیرا ثابت شد که اینها استراتژی های مفید طراحی معماری هستند که منجر به بهبود انسان می شوند. راحتی حرارتی داخلی.