محمد حسین امین ابراهیم آبادی

سازمان های بیمار در بسیاری از زمینه های سیاست دارویی نقش دارند. در توسعه ظرفیت سازمانی خود ، بسیاری به حمایت مالی شرکتهای داروسازی روی آورده اند که ممکن است تضاد منافع ایجاد کند. با این حال ، شفافیت رویکرد خود نظارتی صنعت در مورد افشای پرداخت به سازمانهای بیمار ، از بررسی دقیق اجتناب کرده است. ما با استفاده از گزارش های شرکت مبنی بر پرداخت هزینه های سازمان های بیمارستانی انگلیس در سال ۲۰۱۲/۲۰۱۶ ، ما شفافیت گزارش را با استفاده از شاخص های مشتق شده از کد سازمان اروپایی بیمار صنعت ارزیابی می کنیم. ما دریافتیم که بخش بزرگی از شرکت ها علی رغم اینکه تعداد زیادی از پرداخت ها را انجام داده اند ، هیچ گزارشی از افشای اطلاعات در دسترس ندارند ، که با مقایسه حساب های مالی سالانه سازمان های بیمار ثبت شده به عنوان موسسات خیریه ، تأیید شده اند. در صورت وجود گزارش های افشای اطلاعات ، بسیاری از پرداخت ها به درستی توصیف نشده اند ، در نتیجه بخش های زیادی از پول بدون شفافیت درباره نوع و هدف پرداخت افشا می شوند. ما فهمیدیم که شرکت ها درمورد این که پرداخت ها از نظر مالی و یا مزایا از نوع دیگری واضح تر هستند ، اما شفافیت به ویژه ناکافی است که آیا می توان تشخیص داد که آیا پرداختها غیرمستقیم یا مستقیم و محدود و محدود و یا نامحدود است یا خیر ، تقریباً هیچ کدام از شرکتها وضعیت مالیات بر ارزش افزوده پرداخت را مشخص نکردند. . یافته های ما نشان می دهد که رویکرد خود نظارتی صنعت در مورد شفافیت کارآمد نبوده است. ما روش هایی برای استاندارد سازی و افزایش دقت اطلاعات توسط شرکت های داروسازی پیشنهاد می کنیم و از معرفی بانک اطلاعاتی پرداخت متمرکز و به راحتی قابل دسترسی در سطح ملی حمایت می کنیم.