محمد حسین امین ابراهیم آبادی

این مقاله به ارزیابی حق بیمه بیمه بازنشستگی ارائه شده توسط شرکت تضمین سود بازنشستگی (PBGC) می پردازد. PBGC در صورت عدم موفقیت صندوق بازنشستگی همانطور که ​​قول داده شده بازپرداخت بازنشستگی را انجام دهد و یا اینکه حامی برنامه دیگر در شغل خود نماند ، حامی بازنشستگی با مزایای مشخص را پوشش می دهد. در عمل ، هر دو صندوق بازنشستگی و دارایی های حامی مالی نقش اساسی در تحقق تعهدات پرداخت بازنشستگی ایفا می کنند و از این رو منطقی نیست که خطر پایان فسخ دارایی های حامی مالی را از خاتمه زودرس صندوق بازنشستگی جدا کند. . متفاوت از کارهای قبلی که در آن خاتمه زودرس صندوق بازنشستگی و ختم پریشانی دارایی های حامی به طور جداگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است ، مدل ما وضعیتی را بررسی می کند که بازنشستگان در همان زمان ریسک دو نوع فسخ را دارند. ما حق بیمه منصفانه مبتنی بر ریسک را در این چارچوب ارزیابی می کنیم که صندوق بازنشستگی و دارایی های حامی به ترتیب با خطر خاتمه غیر ارادی (به عنوان مثال خاتمه زودرس) و خاتمه پریشانی به ترتیب در ارتباط هستند. در این چارچوب ، ما می توانیم فرمول قیمت گذاری بسته را بدست آوریم. مدل ما به دلیل طراحی واقعی طرح های خاتمه کاربردی تر است. شبیه سازی عددی نیز برای نشان دادن یافته های ما انجام شده است. آزمایشهای عددی ما تأیید می کنند که یک حق بیمه نرخ متغیر برای اجرای PBGC مناسب تر است.