ارتقاء تنوع فن آوری: چگونگی طرح های حراج انرژی تجدید پذیر بر نتایج سیاست تأثیر می گذارد

انتقال بخش انرژی از سوخت های فسیلی به انرژی های تجدید پذیر برای کاهش تغییرات آب و هوایی بسیار مهم است. برای تسریع در این انتقال ، بسیاری از دولت ها حراج های انرژی تجدید پذیر را اجرا کرده اند که سرعت کاهش قیمت انرژی های تجدید پذیر را کاهش می دهد. به تازگی ، طرح های حراج به طور فزاینده ای به “بی طرف فناوری” بدل شده اند ، به این معنی که پروژه های مبتنی بر فن آوری های مختلف ، مانند فتوولتائیک خورشیدی و باد ، برای همان جایزه حراج رقابت می کنند. با این حال ، ادبیات نوآوری نشان می دهد که طرح های بی طرف فناوری ممکن است تنوع فن آوری را تضعیف کند – یک عنصر مهم برای اطمینان از امنیت عرضه است. در مرحله اول ، این مقاله به بررسی چگونگی طراحی حراج انرژی تجدیدپذیر بر نتایج حراج بر اساس بررسی جامع و منظم ادبیات می پردازد. در مرحله دوم ، این مقاله بر تنوع فناوری به عنوان یک نتیجه مهم حراج متمرکز شده است. به طور خاص تر ، از یک هزینه یابی شده ی ساده ی مدل الکتریسیته استفاده می کند تا کمی از تأثیر سه ویژگی طراحی انتخاب شده بر رقابت قیمت هر دو فناوری ، فتوولتائیک خورشیدی و باد ساحلی آنالیز کند. این مطالعه نشان می دهد که تأثیر ویژگی های طراحی بر نتایج حراج اشکال مختلفی را به خود می گیرد. این یافته ها همچنین حاکی از آن است که طرح های حراج بی طرف فن آوری ممکن است بر روش های مختلف بر رقابت هزینه های فن آوری های مختلف تأثیر بگذارد و در نتیجه تضعیف کننده تنوع فناوری باشد. بنابراین ، سیاستگذاران هنگام طراحی حراج های انرژی تجدید پذیر باید از معامله های احتمالی بین نتایج سیاست آگاه باشند.