محمد حسین امین ابراهیم آبادی

سیاست تغییرات آب و هوایی استرالیا تقریباً دو دهه است که در بازارهای برق استرالیا به طور ناگهانی اعمال می شود. چارچوبهای معاملات تولید گازهای گلخانه ای در سطح فدرال و ایالتی معرفی و متعاقباً لغو شده اند. مطالعات متعددی به هزینه های قابل توجه تحمیل شده توسط چنین ناپیوستگی سیاست اشاره کرده اند. این مقاله نشان می دهد که استفاده از یارانه تولید نیز منجر به انتقال “بی نظمی” شده و پیوند بین مشوق های مالی برای فعالیت های دکربنیزاسیون و نیازهای جسمی سیستم برق را شکسته است. ما گزینه های مختلفی را برای تصحیح این موضوع با معرفی یک سیاست پایدار و طولانی مدت در مورد تغییر آب و هوا که به طور موثر با اهداف سیاست برق ادغام شده است ارزیابی می کنیم. با استفاده از یک چارچوب ارزیابی گسترده ، ما می توانیم ثابت کنیم که یک مکانیسم بازار با هدف تعیین قیمت های خارجی ناشی از بودجه کربن به طور مستقل ، کارآمدترین پاسخ سیاست است.