محمد حسین امین ابراهیم آبادی

توسعه پایدار شهری به عنوان گسترده ای از نگرانی های اقتصادی ، زیست محیطی و نگرانی از حقوق اجتماعی مفهوم سازی شده است. با این حال ، منتقدین استدلال می کنند که عدالت اجتماعی به طور معمول در عمل توسعه از بین می رود. این مقاله با هدف کمک به شناسایی راه حلهایی که می توانند این مشکل را برطرف سازند ، به بررسی پروژه های توسعه پایدار می پردازد که توانسته اند از ارزشهای اجتماعی به روشهای اساسی در عمل توسعه ، عدالت اجتماعی را درگیر کنند. طراحی مطالعه موردی از نه پروژه توسعه در مقیاس محله که در سه کلان شهر در ایالات متحده توزیع شده است – اوستین ، دنور ، و مینیاپولیس-خیابان. پاول – در این مقاله زمینه ها و فرایندهایی که امکان ادغام حقوق اجتماعی در عمل توسعه پایدار را فراهم می کند ، بررسی می کند. این مقاله با استفاده از داده های مصاحبه های فشرده با بازیگرانی که شکل گیری محله های مختلط و ترانزیت محور طراحی شده با توجه به جنبش برنامه ریزی شهرسازی جدید است ، به بررسی سه خط داستانی می پردازد که روش های مختلفی را نشان می دهد که نگرانی های مربوط به حقوق اجتماعی از بین می رود ، به حاشیه رانده می شود یا یکپارچه می شود. در عمل توسعه مقایسه فرایندهای هدایت هر داستان ، نشان می دهد که ادغام حقوق اجتماعی در توسعه پایدار می تواند موفقیت حاصل شود که تلاش نهادی برای قهرمانی در برابر سهام اجتماعی وجود داشته باشد و جایی که این تلاش سرمایه بیمار را به ارمغان می آورد و منابع مفهومی را فراهم می کند که به پیوند حقوق بشر با نگرانی های مربوط به زندگی می پردازد.