اثربخشی درک شده از مشارکتهای دولتی و خصوصی: مطالعه ای از کانادا

از دهه ۱۹۹۰ ، مشارکت های عمومی و خصوصی (P3) به ابزاری گسترده برای تأمین مالی زیرساخت های عمومی تبدیل شده اند. با این حال ، شواهد گسترده ای وجود دارد که نشان می دهد آنها به طور مداوم ارزش برتر برای پول (VfM) ، یک برهان اصلی برای تعامل با شرکای صنعت خصوصی را ارائه نمی دهند. در پاسخ به تماس Andon (2012) ، ما دلیل اصلی استقرار مداوم دولت از P3 ها را با تمرکز بر عوامل مؤثر بر ماهیت و عملکرد P3s بررسی می کنیم. ما از نظریه نهادینه ای معاصر بهره می گیریم تا استقرار P3 های دولت آلبرتا را به عنوان مکانیسم تحویل زیرساخت مشروع توضیح دهیم. در حالی که مدل P3 با مشکلات بی شماری روبرو شده است ، دولت ها با استقرار P3 همچنان ادامه دارند. این عمل برای نیروهای محیطی نهادی که در پی اجرای ، پایداری و نهادینه کردن P3 ها به عنوان یک سیاست “این کار یا عدم دارایی” هستند ، ردیابی می شود. علاوه بر این ، انگیزه های مرتبط با درک جدید منافع کلان (گروهی) و خرد (خصوصی) را که اقدامات سیاسی “ترجیحی” را که به عنوان “منافع عمومی” پوشیده شده ، تصویب ، پایدار و نهادینه می کند ، شناسایی می کنیم. مطابق با دیدگاه فعلی P3s به عنوان سازمانهای ترکیبی پیچیده که با شرایط کثرت گرایی روبرو هستند ، ما استدلال می کنیم که عدم وجود توجه تأمل برانگیز بین بازیگران محلی سرمایه گذاری در تعادل منافع ذینفعان رقیب تحت تأثیر سیاست P3 وجود دارد. علاوه بر این ، ما مفاهیم مربوط به صنعت حسابداری را به عنوان حامل دانش در هدایت سیر تحولات قضایی مستقر در P3s ، به ویژه در شناخت ماهیت دوگانه P3s که به عنوان الگوی تصمیم گیری عینی ارائه می شوند ، بیان می کنیم ، اما به عنوان بخشی از زمینه محور و از نظر اجتماعی ساخته می شوند. اتخاذ و اجرای سیاست P3. در نتیجه ، با توجه به تغییر پویایی سیاسی در رابطه با اثربخشی – و پایداری – P3 ها ، آیا پایان این آزمایش می تواند به آزمایش P3 آلبرتا نزدیک باشد یا یک وقفه موقت ، یک سؤال باز است که این مقاله سعی دارد آن را برطرف کند.