من رابطه بلند مدت بین فساد و فعالیت های نوآورانه را با استفاده از داده های سالانه از ۴۸ ایالت ایالات متحده آمریکا بین سالهای ۱۹۷۷ تا ۲۰۰۶ بررسی می کنم. من از دو اقدامات مختلف فعالیتهای نوآورانه استفاده می کنم: یکی اندازه گیری کمیت و دیگری اندازه گیری کیفیت اختراعات ثبت شده. من همچنین از دو روش مختلف فساد استفاده می کنم: یکی براساس تعداد محکومیت های فساد ، دیگری بر اساس تعداد داستانهای فساد در سیم های خبری Associated Press. پس از پدرونی (۱۹۹۹ ، ۲۰۰۰) ، رابطه ادغام بین فساد و فعالیت های ابتکاری را با حداقل مربعات معمولی کاملاً اصلاح شده (FMOLS) تخمین می زنم. نتایج نشان می دهد که در واقع فساد در طولانی مدت نوآوری را کند می کند.