در مراحل اولیه توسعه اقتصادی چین ، به تدریج مشکلات زیست محیطی و زیست محیطی باقیمانده از رویکرد گسترده در معرض دید قرار گرفت. مشکلات زیست محیطی شهری مانند حمله مه و آلودگی آب نه تنها به خوشبختی ساکنان مربوط می شود بلکه تحول ساختاری اقتصادی شهری و توسعه پایدار را نیز به چالش می کشد. بر اساس داده های پانلی از ۲۱۱ شهر در چین از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۶ ، این مقاله با استفاده از روش وزن آنتروپی برای ساخت شاخص ارزیابی از محیط زندگی شهری ، و تجربی تجزیه و تحلیل تاثیر بهبود محیط زندگی در نوآوری شهری است. نتایج نشان می دهد که به ازای هر ۱٪ بهبود در محیط زندگی شهری ، نوآوری شهری ۳۴٫۵۸۳۵ افزایش می یابد. یک رابطه معکوس با U وجود دارد. در تجزیه و تحلیل مکانیسم انتقال ، هر ۱٪ افزایش در غلظت استعدادهای نوآورانه با کیفیت بالا ، نوآوری شهری را تا ۴٫۶۵۴۸ افزایش می دهد. و هر ۱٪ افزایش در سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) باعث افزایش نوآوری شهری ۰٫۶۴۹۸ می شود. نتایج حاصل از مدل رگرسیون وزنی جغرافیایی (GWR) نشان می دهد که محیط زندگی شهری ، جمع آوری استعدادهای نوآورانه با کیفیت بالا ، و اثر سرایت FDI دارای اختلافات مکانی آشکار در نوآوری شهری است. به طور خلاصه ، این مقاله الهام بخش ابتکاری برای دولت ها و شرکت ها برای متعادل نگه داشتن محیط زیست زیست محیطی و توسعه پایدار شهری است.