چکیده
خلاقیت یکی از عناصر اساسی است که باید در مراحل طراحی مفهومی توسعه محصولات جدید صنعتی مورد توجه قرار گیرد. به طور گسترده ای توافق می شود که هر فرد به لحاظ طبیعت خلاق است و ظرفیت خلاقیت او ممکن است با متغیرهای مختلف در محیط کار منوط باشد. با این حال ، مطالعاتی که این متغیرها را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد ، اغلب بدون استفاده از ویژگی های خاص آنها ، کاربران را به روشی کلی تعمیم می دهد.
این مطالعه این فرضیه را ارائه می دهد که مشخصات روانشناختی کاربر بر نحوه تأثیرگذاری محیط کار بر خلاقیت طراح هنگام پرداختن به مرحله طراحی مفهومی تأثیر می گذارد. بنابراین ، هدف از این مطالعه ، تعیین اینکه آیا ارائه یک طرح طراحی مفهومی در یک محیط کاری “آرامش بخش” یا “برانگیختگی” است ، همه طراحان را به یک اندازه تحت تأثیر قرار خواهد داد یا برعکس ، بسته به مشخصات روانشناختی آنها
در نتیجه ، مرحله اول مطالعه شامل توصیف هر یک از اعضای گروه کنترل با استفاده از آزمون NEO-FFI بود. سپس کاربران مختلف با توجه به نتایج به دست آمده در چهار گروه توزیع شدند. در مرحله دوم ، هر طراح پیشنهادات مفهومی را برای یک مشکل در هر یک از محیط های تعریف شده برای مطالعه تهیه کرد. یک محیط خنثی به عنوان یک عنصر کنترل اضافه شد. پس از آن ، از روش CPSS برای ارزیابی خلاقیت هر یک از طرح های طراحی شده در هر یک از محیط ها استفاده شد.
نتیجه گیری از مطالعه نشان می دهد که بین برخی از پروفایل های شخصیتی و سطح خلاقیت حاصل از طراح با توجه به محیط کار که در آن طرح های پیشنهادی وجود دارد ، رابطه وجود دارد.