حسابهای یادگیری فردی (ILA) یک سیاست پرچمدار دولت کار ۱۹۹۷ در انگلستان بود. ILA ها حق جهانی جهانی جدیدی را برای همه بزرگسالان فراهم کردند تا از کمک های مالی ایالتی برای پیگیری یادگیری مادام العمر که از طریق بازارها به روش های سازگار با هژمونی غالب لیبرال ارائه می شود ، تأمین کنند. این طرح به دنبال اتهامات کلاهبرداری به حالت تعلیق درآمد و پس از تنظیم کننده بازارهای مرتبط با هژمونی نئو لیبرال گزارش های منتشر شده متوقف شد. تحلیلی از این گزارشها برای نشان دادن چگونگی عدم تأکید بر حق جهانی مثبت و جدید حمایت مالی از ILAs استفاده می شود ، اما در عوض از تصویب کنترل های حسابداری با لمس سبک انتقاد کرد و این موارد را دلیلی برای کلاهبرداری ممکن و بیش از حد بیان کرد. هزینه پس از آن ، وقتی طرح جایگزینی معرفی شد ، اصل جدید حمایت مالی جهانی کنار گذاشته شد. مفهوم گرامشی از یک بحران ملتحمه برای توضیح در مورد ترک عنصر جدید از ILAs در حالی که هژمونی نئو لیبرال تحمل می شود ، استفاده می شود.