محمد حسین امین ابراهیم آبادی

مسیرهای آینده هواپیما ۴D نیازمند توجه کامل به محدودیتهای زیست محیطی ، اقتصادی و عملیاتی است. پیش بینی قابل اعتماد از کلیه فرآیندهای مربوط به هواپیما در امتداد مسیرهای خاص برای عملیات دقیق است. ابهامات موجود در فاز هوایی فقط تأثیرات جزئی بر صحت پرواز دارد. تغییر لازم از منظر هوا به هوا ، با تمرکز ویژه بر عملیات زمینی ، عناصر اصلی را برای رعایت الزامات چالش برانگیز آینده یک مسیر جامع هواپیمای ۴D در طول روز عملیات فراهم می کند. کار اصلی عملیات زمینی اطمینان از زمان عزیمت مطمئن و قابل پیش بینی است که یک نقطه عطف عملیاتی برای فرودگاه فعلی و مقصد است. این وابستگی های متقابل بین فرودگاه ها منجر به اثرات گسترده و گسترده ای از سیستم (تأخیرهای ارتجاعی) می شود. مسیر زمینی یک هواپیما در درجه اول شامل فرآیندهای حمل و نقل در غرفه (اعزام ، غذا ، سوخت ، تمیز کردن ، سوار شدن ، بارگیری و بارگیری) است که به عنوان چرخش هواپیما تعریف می شوند. برای تهیه پیش بینی مطمئن از چرخش ، مسیر بحرانی فرآیندها باید بصورت پایدار اداره شود. فرآیندهای چرخش به طور عمده توسط کارکنان زمینی ، فرودگاهی یا هواپیمایی صورت می پذیرد ، به جز سوار شدن هواپیما ، که با تجربه و تمایل مسافران و یا تمایل به پیروی از رویه های پیشنهادی هدایت می شود.