در جنوب شرقی آسیا ، پوشش جنگل حرا و تنوع زیستی در دهه های اخیر با وجود تلاشهای گسترده در زمینه حفاظت ، روند نزولی سریع نشان داده است. شناسایی و تجزیه و تحلیل گفتمانهای مربوط به حفاظت از تنوع زیستی ، دانش و درک ما از دیدگاههای ذینفعان (از جمله ارزشهای هنجاری و دیدگاههای ساختاری اجتماعی) را در مورد حفظ تنوع زیستی در یک زمینه خاص اجتماعی-اکولوژیکی بهبود می بخشد. در نظر گرفتن این چشم اندازها در یک زمینه تصمیم گیری ، به ماندگاری طولانی مدت رویکردهای حفاظت نتیجه حاصل شده کمک می کند ، بنابراین به ادامه تلاشهای حفظ تنوع زیستی در آینده نزدیک کمک می کند. ما شهر شهری سنگاپور را برای شناسایی و تفسیر گفتمانهای ذینفعان – شامل ارزش ها و دیدگاه های ساخته شده اجتماعی- در مورد (حفاظت) و مدیریت تنوع زیستی حرا در یک زمینه شهری ، در نظر می گیریم. با استفاده از روش Q ، ما: (۱) گفتمانهای حفاظت و حراست از حرا در سنگاپور را ترسیم و توصیف می کنیم و (ب) استخراج دیدگاههای اجماع متداول برای گفتمانها را به عنوان مبنایی برای توصیه های مدیریت. زمینه های توافق و اختلاف نظر در مورد انگیزه ، اولویت بندی و مسئولیت های مربوط به حفاظت و مدیریت حرا بر اساس عددی (یعنی مرتب سازی بیانیه ها در مقیاس ترتیبی) و داده های کیفی (یعنی مصاحبه های ساخت یافته) توصیف شده است. بین گفتمان ها همپوشانی زیادی وجود دارد ، و بیان می کند که اختلاف نظر بین ذینفعان مختلف ممکن است مهار برجسته تصمیم گیری های آینده در مورد حفاظت و مدیریت حرا نیست. به نظر می رسد ذینفعان متوجه هستند که بافت شهری دامنه رویکردهای حفاظت و مدیریت واقع بینانه از جنگلهای حرا را به شدت محدود می کند ، و در نتیجه همپوشانی بیشتری بین گفتمانها ایجاد می شود. به طور کلی ، همه شرکت کنندگان موافق هستند که دیگر ضررهای سنگین سنگاپور موجود را از دست ندهید. مهمترین توصیه ها برای دستیابی به این هدف نهایی شامل حمایت قانونی نامحدود و افزایش مناطق حرا مطابق با پارک ملی و وضعیت ذخیره طبیعی طبیعت و همچنین ترویج مستمر خدمات اکوسیستم فرهنگی حرا است. گفتمانهای شناسایی شده می توانند با استنباط اهداف ذینفعان مشترک براساس ارزش ها و دیدگاههای اجماع ، تصمیم گیری را به دست آورند. این اهداف مشترک می توانند به آسانی در فرآیندهای تصمیم گیری در مورد حفاظت و مدیریت حرا در یک بافت شهری درج شوند.