محمد حسین امین ابراهیم آبادی

راحتی حرارتی بر رضایت ، رفاه و بهره وری در محیط های ساخته شده تأثیر می گذارد. چندین تصمیم در مرحله طراحی (به عنوان مثال گرمایش ، تهویه ، طراحی تهویه مطبوع ، رنگ و قرارگیری مبلمان و غیره) بر حرارتی سرنشینان ساختمان تأثیر می گذارد (یعنی احساسی که حیوانات متوجه دمای محیط و بدن آنها می شوند). . با این وجود ، درک تأثیر تصمیمات طراحی بر رفتار سرنشینان به دلیل منابع مورد نیاز برای ایجاد تست های فیزیکی و لزوم کنترل چندین عامل کمک کننده برای آسایش و رضایت ، همیشه امکان پذیر نیست. محیطهای مجازی (محیطهایی که با فناوری واقعیت مجازی ایجاد شده اند) مکانهای جدیدی برای مطالعه رفتارهای انسانی هستند. با این وجود ، برای استفاده از محیط های مجازی در حوزه حرارتی ، اعتبار این محیط ها به عنوان بازنمایی کافی از محیط های فیزیکی (محیط های ساخته شده) ضروری است. به عنوان اولین قدم برای رسیدن به این هدف ، محیطهای مجازی را به محیطهای فیزیکی تحت محرکهای مختلف حرارتی (یعنی دمای هوای گرم و سرد در محیط داخلی) محک زدیم. ما راحتی و رضایت حرارتی درک شده ، درک دمای هوای داخل خانه ، تعداد و نوع تعامل را به عنوان نشانگر مقایسه گرمازا در دفاتر مجازی و فیزیکی تشخیص دادیم. ما یک آزمایش را با ۵۶ شرکت کننده انجام دادیم و یک تحلیل آماری منظم را دنبال کردیم. نتایج نشان می دهد که محیط های مجازی بازنمایی کافی از محیط های بدنی در حوزه ترموپسینگ ، به ویژه برای راحتی حرارتی درک شده و ارزیابی رضایت از آنها است. ما همچنین دریافتیم که نوع اولین فعل و انفعالات سازگار می تواند به عنوان نشانگر گرماسنجی در محیط های مجازی استفاده شود.