این مطالعه با الهام از کمبود شدید نیروی انسانی که توسط دولتهای شهرداری در اثر زلزله بزرگ ژاپن شرقی و سونامی ناشی از آن روبرو شده است ، مورد بررسی قرار می گیرد. یک نظرسنجی در سطح کشور با هدف شهروندان نماینده ژاپنی در سنین ۱۵ تا ۷۹ سال نشان داد که اکثریت مردم تمایل به وام دادن به کارمندان عمومی خود را دارند ، مشروط بر اینکه این باعث ناراحتی نشود و یا فقط باعث ایجاد برخی ناراحتی ها برای شهرداری های آنها شود. با استفاده از روانشناسی اجتماعی ، این مطالعه از کسی که مایل به کمک به آنها بوده است ، دریافت که سودمند سابق کمک و قربانی فاجعه سابق باعث ایجاد تفاوت می شود. سیاست گذاران که مایل به حمایت از نیروی انسانی بین محلی پس از پست (پس از فاجعه) هستند ، باید در نظر بگیرند که چرخه ای متقابل از تلافی را تقویت می کنند. تصمیم گیری در مورد ارسال یا نبود نیروی انسانی به شهرداری های نیازمند ، باید همراه با در اختیار داشتن نیروی انسانی و موقعیت های مالی ، احساسات عمومی را در نظر بگیرد. این امر با توجه به این یافته که عمومی و کارمندان عمومی بطور متوسط ​​نسبت به حمایت از نیروی انسانی نظرات متفاوتی دارند ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.