محمد حسین امین ابراهیم آبادی

اسکان مجدد مردم محلی از مناطق حفاظت شده (PA) به عنوان روشی برتر برای کاهش آشفتگی انسان و فشار محیطی در نظر گرفته شده است. با این وجود ، کمبود دانش در مورد درک جوامع محلی از اسکان مجدد ، می تواند منجر به پروژه های جابجایی شکست خورده و تأثیرات منفی بر پایداری و معیشت محیط زیست شود. برای درک بهتر درک جوامع محلی از جابجایی در PA ، ما عوامل مؤثر بر تمایل جوامع محلی را برای جابجایی در منطقه حفاظت شده Dashanbao (DPA) ، یک مکان مهم برای حفاظت از جرثقیل نادر گردن سیاه و موضوع بزرگ بررسی می کنیم. سیاست جابجایی مقیاس در چین. ما ۵۱۲ خانوار را در DPA مورد بررسی قرار دادیم و از رگرسیون لجستیک چندگانه برای شناسایی اینکه چه عواملی تمایل جوامع محلی را برای جابجایی پیش بینی می کند ، استفاده کردیم. سپس ، ما بررسی کردیم که چگونه نظرات جوامع محلی در مورد پرداختهای مختلف برای برنامه های خدمات محیطی (PES) بر تمایل آنها برای جابجایی تأثیر گذاشت. نتایج حاکی از آن است که مشارکت در یک برنامه PES برای حفاظت از تالاب به طور معناداری تمایل را کاهش می دهد ، در حالی که فاصله از نقاط دیدنی و جاده ها تمایل را افزایش می دهد. علاوه بر این ، شرکت کنندگان در برنامه PES برای تالاب درک مثبت بیشتری از مزایای DPA داشتند. نگرانی درباره وضعیت معیشت پایدار و از بین رفتن احساس تعلق ، دو دسته اصلی یا “خوشه ها” دلایل را توضیح می دهد که عدم تمایل به جابجایی را نشان می دهند. نتایج ما نشان می دهد که تجربه قبلی با برنامه های PES بر نگرش در مورد جابجایی تأثیر می گذارد ، و ادغام ادراک جوامع محلی در سیاست ، برای موفقیت برنامه های حفاظت با تکیه بر جابجایی مهم است. مدیران و تصمیم گیرندگان می توانند با همکاری روابط بین استراتژی های معیشت پایدار مانند PES ، نگرش به جابجایی ، و مزایای حفاظت در هنگام کار با اجتماعات در PA ، به منظور افزایش معیشت و حفظ زندگی در نظر بگیرند.