بیان مسأله
تخریب یک پدیده شایع است ، که عمدتا در محیط های مدرسه مشاهده می شود. به عنوان یک نقص در تنظیم خود شناخته شده است. اعتقاد بر این است که تعلل بر دستاوردهای دانشگاهی دانش آموزان تأثیر منفی می گذارد. تحقیقات در مورد رابطه بین یادگیری خود تنظیمی و تعویق وجود ندارد.
هدف مطالعه
در پژوهش حاضر ، نقش استراتژیهای یادگیری خودتنظیمی به عنوان پیش بینی کننده تعویق تحصیلی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین رابطه بین تفاوتهای جنسیتی در تعلل تحصیلی و یادگیری خودتنظیم مورد بررسی قرار گرفت.
روش های پژوهش
دویست و پنجاه (۱۲۱ زن ، ۱۲۹ پسر) دانش آموزان دوره اول متوسطه ایرانی “پرسشنامه انگیزه برای یادگیری” و “مقیاس ارزیابی پیش بینی-دانش آموز” را تکمیل کردند.
یافته ها
نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که تعلل تحصیلی با جهت گیری هدف ذاتی ، جهت گیری هدف بیرونی ، خودتنظیمی فراشناختی ، مدیریت زمان / مطالعه محیطی و تنظیم تلاش تلاش منفی است. علاوه بر این ، سازمان پیش بینی کننده مثبت تعلل دانشگاهی بود. در نهایت ، آزمون t مستقل تفاوت معنی داری را بین جنسیت در تعلل دانشگاهی نشان نداد. آزمون مانووا نشان داد که دانشجویان دختر بیشتر از دانشجویان پسر از تمرینات ، تنظیم تلاش و راهبردهای یادگیری همسالان استفاده می کنند.
نتیجه گیری
یافته ها با توجه به تحقیقات قبلی در مورد یادگیری و تعویق خود تنظیمی و تحقیقات آینده مورد بحث قرار می گیرد. در آخر راهکارهایی برای غلبه بر تعلل از طریق یادگیری خود تنظیم شده پیشنهاد