جامعه خواستار پاسخگویی نهادهای خود نسبت به عملکرد اقتصادی بیشتر است. با این حال ، تحقیقات زیادی در زمینه ادبیات حسابداری اجتماعی و زیست محیطی (SEA) نشان می دهد که افزایش سطح گزارشات باعث افزایش سطح پیش بینی نشده پاسخگویی نشده است. مسئولیت پذیری با آنچه افشا می شود محدود است و آنچه افشا می شود توسط سیستم حسابداری موجود (پاسخگویی مبتنی بر حسابداری) محدود است. بیشتر تلاشهای فعلی برای بهبود مسئولیت پذیری اجتماعی و زیست محیطی با افزایش افشای اطلاعات ، در بهترین حالت ، تغییرات افزایشی در سیستم حسابداری سنتی را منعکس می کند ، سیستمی که به صراحت برای پاسخگویی به نیازهای ارائه دهندگان سرمایه های مالی طراحی شده است. از طرف دیگر ، ما پیشنهاد می کنیم سیستم های حسابداری برای رفع نیازهای خاص سیستم های پاسخگویی جایگزین (حسابداری مبتنی بر پاسخگویی) طراحی شوند ، و الزامات سیستم پاسخگویی باید منعکس کننده معیارهای ارزیابی برجسته حوزه های انتخابیه باشد. ما پاسخگویی به گفتگوی مهم را به عنوان راهی برای مفهوم سازی سیستم های پاسخگویی در یک جامعه کثرت گرا که با علایق متعدد و غالباً متناقض مشخص می شود ، پیشنهاد می کنیم. ما یک تعریف از مسئولیت پذیری ارائه می دهیم که نشانگر پیچیدگی آن است ، قدرت قدرت را برای روابط مسئولیت پذیری عملیاتی به رسمیت می شناسد و می تواند به صورت توصیفی و هنجاری مورد استفاده قرار گیرد ، چارچوبی برای کمک به مشخصات سیستم های پاسخگویی و شبکه های مسئولیت پذیری از گروههای مختلف ذینفع ارائه می دهد. ما در مورد برخی از پیامدهای هم برای محققان و هم برای پزشکان مرتبط با تلاش های SEA بحث می کنیم و با یک فراخوان برای تصور حساب های جعبه ای که مرزهای متعارف حوزه SEA را گسترش می دهند نتیجه می گیریم.