محمد حسین امین ابراهیم آبادی

با استفاده از مواد بایگانی قرن هجدهم از یک قلعه بازرگانی دانمارک در غرب آفریقا ، ما کشف می کنیم که چگونه سیستم های حسابداری و پاسخگویی با کاردستی و روایت تجارت برده های نژادپرستانه در طول استعمار بازرگانی ، همدست بودند. با بررسی نقش حسابداری نه در نقطه پایانی تجارت برده ، به عنوان مثال ، مزارع در آمریکا ، بلکه در نقاط استخراج آن ، ما نقش حسابداری را در کالایی سازی و dehumanizing انسانها در “نقطه بازگشت” بازنمودیم. ما به تحقیقات اضافه می کنیم که شیوه های حسابداری را که باعث شده انسان به عنوان مقالاتی برای تجارت قابل مشاهده باشد در عین حال که خصوصیات ذاتی و انسانی انسانهای آفریقایی بردگی را نیز غیرقابل مشاهده می کند ، افشا می کنیم. تجارت برده ها متکی به روش های تسلط جسمی و تهدید به خشونت بود و ما می دانیم که اینها همچنین بخشی از حسابداری هستند که در مواد بایگانی به تصویر کشیده شده است. با توجه به روابط پیچیده و پیچیده اجتماعی زمان ، ما آشکار می کنیم که چگونه سازوکارهایی که سعی در ایجاد مسئولیت پذیری بین حوزه های درگیری متضاد (پادشاهی ، سرمایه گذاران ، بازرگانان و غیره) داشتند ، درنهایت ناپایدار و چالش برانگیز بودند اما بسیار متمرکز بر تضمین سود از تجارت بودند. شرکت های تجاری با بردگان طرح هایی را برای طبقه بندی بهداشتی تهیه کردند که در آن حسابداری نقش اساسی را در گزارش تجارت آفریقایی های بردگی به عنوان کالای دیگری که تحت خشونت مشروعیت داد و ستد بود ، بازی می کردند. موضوعات نژادپرستی و خشونت در این قرن همچنان ادامه دارد ، بنابراین نقش محققان حسابداری برای درگیر شدن با این موضوعات بی عدالتی باقی مانده است.