محمد حسین امین ابراهیم آبادی

دولت ها اغلب برای تقویت فعالیت های نوآوری سازمان ها به یارانه ها روی می آورند ، که به شرکت های یارانه ای برای اختصاص یارانه ها در بین فعالیت های مختلف نوآوری می دهد. با استفاده از تئوری منطق نهادی ، این مقاله پیشنهاد می کند که شرکت ها رفتارهای مختلف تخصیص یارانه بین نوآوری های بدون رنگ و سبز را به نمایش بگذارند و تأثیر مثبت یارانه ها بر نوآوری nongreen نسبت به نوآوری سبز بیشتر از آن باشد که به دلیل مشکل مضاعف موجود است. به نوآوری سبز علاوه بر این ، این مقاله استدلال می کند که شدت نوآوری از بنگاههای خصوصی تا شرکتهای دولتی محلی و مرکزی متفاوت است و دلیل اصلی این پدیده این است که بنگاههای دارای ساختارهای مختلف مالکیت با منطقهای مختلف نهادی رفتار می کنند ، با فشارهای مختلف محیطی و نوآوری مواجه می شوند ، و منابع مختلف ابتکاری و موقوفه های مختلف را در اختیار داشته باشید. ما این فرضیه ها را با استفاده از داده های طولی (۲۰۱۰-۲۰۱۵) روی ۱۷۵ شرکت با معامله عمومی در صنعت داروسازی در چین آزمایش می کنیم. به طور کلی ، نتایج اکثر فرضیه ها را پشتیبانی می کند.