ادبیات دانشگاهی در شهرهای برزیل به طور گسترده به کلانشهرهای ریو دوژانیرو و سائوپائولو توجه دارد. این تحقیق در حالی که به نوبه خود مفید واقع شده است ، با دو محدودیت مداوم در اختیار دانشمندان شهرهای آمریکای لاتین است: (۱) علیرغم تخمین ها که تقریباً یک چهارم از جمعیت شهری برزیل در محاصره ریو و سائوپائولو زندگی می کنند ، حداقل ۷۵٪ از فضای شهری در برزیل ، منطقه ای که حدود ۱۲۰ میلیون نفر جمعیت دارد ، به طور مداوم نادیده گرفته می شود. و (۲) یافته های این دو بزرگواری اغلب (و بطور ناعادلانه) در سایر زمینه های شهری در برزیل خارج می شود و باعث بدگویی های طولانی در مورد ماهیت کلی شهرهای برزیل می شود.
در این مقاله ، من شمال شرقی برزیل را با در نظر گرفتن تحقیقات خودم از جامعه favela (زاغه) پیرامبو ، واقع در شهر فورتالزا ، برای کمک به درک توسعه شهری در خارج از کریدور ریو / سائوپائولو می دانم. با در نظر گرفتن شرایط تاریخی ، خصوصیات جغرافیایی ، پیامدهای نظری و سیر توسعه برزیل ، من رشد غیررسمی شهری را در یک منطقه مرتفع از آمریکای لاتین برجسته می کنم در حالی که در همان زمان بسیاری از خصوصیات جغرافیایی را نشان می دهم که به ریو و سائو می دهند. پائولو شخصیت واقعاً استثنایی آنها. هدف من در این کار نفی کار دیگران نیست بلکه تأکید بر اهمیت زمینه جغرافیایی در فرآیندهای اجتماعی – مکانی توسعه شهری است.
نکات برجسته تحقیق
► سائوپائولو و ریودوژانیرو شهرهای “معمولی” برزیل را نشان نمی دهند. cont زمینه های روستایی نقش مهمی در شکل دادن به الگوهای توسعه شهری ایفا می کنند. growth رشد شهری در شمال شرقی برزیل مرتباً از خشکسالی دامن زده است. environment محیط ساخته شده برای توضیح الگوهای خشونت شهری از اهمیت برخوردار است.