“من آنجا یک خارجی هستم”: چشم انداز ، رفاه و جغرافیای خانه

تجربه مهاجرت برای بهزیستی چالش های خاصی را به همراه می آورد ، به خصوص که احساس جدا شدن فرد از خانه های قبلی می تواند در طول سالها ادامه داشته باشد. در این مقاله ، چگونگی بازدیدکنندگان از یک مرکز جامعه چینی در NW انگلستان به تجربیات آنها در مورد قیام کردن از وطن خود ، حتی در مواردی که آنها بیش از نیمی از زندگی خود را در انگلستان زندگی کرده اند ، تأثیر گذاشت. از خاطرات وطن قبلی آنها برای پی بردن به احساس تعلق و هویت فرهنگی در زمان حال ، با پشتکار فرا خوانده می شد. ما از حسابهای آنها در گفتگو با تئوری های اخیر چشم انداز استفاده می کنیم ، به ویژه مواردی که استدلال می کنند برای درک مکان به صورت تجسم یافته ، متقابل و در یک روند مداوم ساخت و ساخت مجدد ، به منظور ردیابی خاطرات خانه در فرهنگ های معاصر رفاه.