محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در ۲۰ سال از انتشار مقاله بنیادی جان وروانو با عنوان “پیشرفت در پالئوپاتولوژی اندی آمریکای جنوبی” ، تحقیقات پالئوپاتولوژیک و بیوآرکئولوژیکی بقایای اسکلت انسان در منطقه به طرز چشمگیری افزایش یافته است. امروزه ، کانونهای اصلی رشد یافته اند تا شناسایی بیماری ، بازسازی دقیق تعاملات زیست فرهنگی ، تجربیات تجسم یافته اجتماعی و دنیای باستان باستان را گسترش دهند. در این شماره ویژه ، بیش از دهها دانشمند درباره وضعیت تحولات در تحلیل های علمی بیماری باستانی ، زندگی و جامعه در سراسر منطقه تأمل می کنند. برای این مقاله مقدماتی ، ما با بررسی مشارکتهای کلیدی تاریخی که در قرن گذشته آغاز شده است ، وضعیت فعلی پالئوپاتولوژی آند را تنظیم می کنیم. روندهای اخیر از سال ۱۹۹۷ از طریق متاآنالیز ادبیات تعریف شده است. سپس نوآوری های فعلی را برجسته می کنیم و جهت های آینده را در نظر می گیریم. سپس با مرور اجمالی مطالب مربوط به این شماره ویژه ، می بندیم. هر مقاله به بررسی پیشرفتهای مهم نظری ، موضعی و روش شناختی می پردازد که از سال ۱۹۹۷ به وقوع پیوسته و دوره را برای دو دهه کار بعدی ترسیم می کند – با مفاهیم و بینش هایی که از آند فراتر می رود و با موضوعات کلیدی پالئوپاتولوژیکی در سراسر جهان صحبت می کند.