محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در این مقاله با انجام یک مطالعه موردی از سه منطقه شهری در فرایبورگ: Rieselfeld ، Vauban و Gutleutmatten ، که از زمین های قبلاً توسعه یافته ای که از مزرعه فاضلاب استفاده شده اند ، نقش توسعه مجدد Brownfield در پیمایش و تقویت انتقال انرژی در محیط ساخته شده را بررسی می کند. به ترتیب پادگانهای ارتش و تخصیص داخل شهر. این امر با تجزیه و تحلیل دوگانگی ساختار و نمایندگی در فرآیند انتقال انرژی با تمرکز ویژه بر مصرف انرژی داخلی ، چه مربوط به حمل و نقل و چه در داخل مسکن ، به باز کردن ساختار اجتماعی سیستم برنامه ریزی کمک می کند. هدف این است که با پرداختن به تعامل همزمان تکاملی بین ساختار و آژانس ، جنبه جدیدی از روابط پیچیده بین توسعه مجدد براونفیلد و انتقال انرژی را روشن کنیم. نتایج نشان می دهد که انتقال انرژی در سایت های براونفیلد در فرایبورگ با دستیابی به یک آژانس وسیع تر برای تغییر یا بازتولید ساختار موجود برای برنامه ریزی و طراحی شهری امکان پذیر است. تعامل مؤثر و تکامل بین عناصر مختلف نهادها: سازمان تنظیم کننده ، هنجاری و فرهنگی – شناختی ، آژانس وسیع تر را تسهیل کرده است. و معرفی و تصویب طرحها (قوانین) در بخشهای مختلف طراحی شهری ، انرژی ، تحرک و مشارکت مدنی. با این حال ، انتقال پیامدهای انتقال انرژی در سایت های هدفمند به جاهای دیگر به دلیل وجود شرایط زمانی و اجتماعی و مکانی منحصر به فرد که انتقال در آن صورت گرفته ، کار سختی است.