محمد حسین امین ابراهیم آبادی

ما از روش ناپیوستگی از ادبیات حسابداری به یک اقتصاد سیاسی گزارش تولید ناخالص داخلی استفاده می کنیم و بررسی می کنیم که آیا دولت های محلی چین تعداد تولید ناخالص داخلی منطقه را مدیریت می کنند یا خیر. در توزیع منفی نرخ رشد تولید ناخالص داخلی ، شواهد محکمی از ناپیوستگی ها در حدود صفر مشاهده می کنیم. تعداد دفعات مشاهده شده یا ضرب و شتم اهداف رشد تولید ناخالص داخلی تقریباً پنج (چهار) برابر فرکانس اهداف فقط گمشده در سطح بخشداری (استان) است. این نتایج برای والیانی با دوره های طولانی تر و کسانی که پیوندهای سیاسی با مقامات سطح بالاتر و همچنین برای دولتهای محلی با منابع بیشتر تحت کنترل خود ندارند ، قوی تر است.