این مقاله به بررسی این موضوع می پردازد که آیا منابع شغلی به عنوان یک واسطه در رابطه هوش هیجانی (EI) در رابطه با رضایت از عملکرد عمل می کنند و تعدیل کننده های احتمالی ، از جمله جنسیت ، سن ، تصدی و سطح شغل را بررسی می کند. ما یک اکتشافی را برای کشف این روابط انجام دادیم. متاآنالیز نشان داد که: اول ، EI با منابع شغلی رابطه مستقیمی دارد (k = 15 ، N = 4151؛ EI کلی: = ۰٫۲۷؛ EI توانایی: = ۰٫۲۴؛ EI گزارش خود: = ۰٫۲۷؛ EI مخلوط: ۰٫۲۸ ) دوم ، منابع شغلی واسطه رابطه بین EI و رضایت شغلی است. سوم ، رابطه EI و رضایت شغلی از نظر جنسیت ، سن و مدت تصدی فرق نمی کند ، به این معنی که صرف نظر از اینکه یک کارمند مرد یا زن ، جوان یا پیر باشد یا دارای دوره کوتاه مدت یا طولانی باشد ، به همان اندازه از EI بهره مند می شوند. تأثیر تعدیل کننده سطح شغل فقط برای گزارش خود EI satisfaction رضایت شغلی قابل توجه است و این رابطه در مشاغل غیر مدیریتی قوی تر از مشاغل مدیریتی است. با این وجود ، تأثیر تعدیل کننده سطح شغل از نظر توانایی EI satisfaction رضایت شغلی و توزیع متا آنالیز رضایت شغلی EI mixed مختصر نیست. این نتایج نشان می دهد که EI با کمک به آنها برای به دست آوردن منابع شغلی به کارمندان کمک می کند ، و این که هم منابع شغلی و هم EI از نظر رضایت شغلی کارمندان دارای پیامدهای عملی هستند.