ما نقش قدرت مدیر عامل و نظارت دولت بر سیاست تقسیم سود بانکی را برای نمونه ای از ۱۰۹ بانک ذکر شده اروپایی برای دوره ۲۰۰۵-۲۰۱۳ بررسی می کنیم. ما از سه نماینده اصلی برای قدرت مدیرعامل استفاده می کنیم: مالکیت مدیر عامل ، تصدی مدیرعامل و گردش مالی مدیرعامل اجباری. ما نشان می دهیم که قدرت مدیر عامل تأثیر منفی بر نسبت پرداخت سود سهام و عملکرد دارد ، و این نشان می دهد که مدیران عامل مزبور انگیزه افزایش نسبت های پرداخت را برای جلوگیری از نظارت از سهامداران اقلیت ندارند. نظارت داخلی قوی تر توسط هیئت مدیره ، که با سهام بیشتر از اعضای هیئت مدیره منوط است ، عملکرد را افزایش می دهد اما نسبت های پرداخت را کاهش می دهد. این یافته ها مغایر با ادبیات مزدی شرکت های غیر مالی است. مالکیت دولت و حضور یک مقام دولتی در هیئت مدیره بانک ، نسبت به پرداخت را نیز کاهش می دهد ، در راستای این دیدگاه که دولت به نفع منافع طلبکاران بانکی قبل از منافع سهامداران اقلیت تحریک شده است. این نتایج نشان می دهد که تنظیم کننده های دولت عمدتاً نگران ایمنی بانکی هستند و این به مدیران عامل قدرتمند این امکان را می دهد تا دستمزد کم را به قیمت سهامداران اقلیت توزیع کنند.