محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در حالی که ادبیات گسترده ای در مورد چگونگی به حداکثر رساندن دسترسی به نیازهای اساسی در مناطق شهری وجود دارد ، کمتر به تأثیر تغییرات دسترسی در مناطق روستایی ، ایزوله و محروم توجه شده است. این فصل با هدف بررسی چگونگی دستیابی به خرده فروشی در مناطق محروم بسته به ویژگی های اقتصادی-اجتماعی و ترجیحات حالت حمل و نقل از جمعیت ، در این فصل به بررسی این چالش می پردازد. تمرکز تجربی بر “Maestrazgo” ، یک منطقه اسپانیایی با میزان کاهش جمعیت ۸۴٪ بین سالهای ۱۹۰۰ و ۲۰۱۷ است. ابتدا ، یک بررسی چهره به چهره ، تمایل جمعیت را برای پوشش مسافت تا خرده فروشی های روزانه و غیر روزانه از طریق متفاوت بررسی کرد. حالت های حمل و نقل (ماشین ، حمل و نقل عمومی و پیاده روی). دوم ، یک فرآیند خوشه بندی برای شناسایی سه گروه اقتصادی-اجتماعی استفاده شد: جوان ، بزرگسال و سالخورده. سوم ، دسترسی چندمجهی بین سه گروه جمعیتی با استفاده از یک مکعب دسترسی معیار ارزیابی و مقایسه شد. نتایج نشان می دهد که میزان دسترسی بسیار کم به وابستگی به خرده فروشی روزانه و غیر روزانه و زیاد به اتومبیل ، تأکید می کند که دسترسی افراد سالخورده نسبت به سایر گروه ها تفاوت قابل توجهی دارد. این فصل با سخنان پایانی در مورد پیامدهای سیاستگذاری نتایج به دست آمده بسته می شود.