محمد حسین امین ابراهیم آبادی

مهمترین سؤال برای تحقیقات پایداری نحوه تسهیل تغییر تحول آمیز است. با این حال ، دامنه دانشگاهی تحقیقات عوام تاریخی محدود به طراحی نهادی و پایداری محیط زیست است. در این مقاله ما برای یک برنامه تحقیق تحول دگرگونی برای عوام تاریخی متمرکز بر مطالعه فرایندهای ساخت انسان و جوامع بیش از انسان استدلال می کنیم. ما با بررسی سه مدرسه مشترک ، یعنی نهادگرایی اصلی و مهم و جمعی از اقتصادهای جامعه ، شروع می کنیم و ارزیابی می کنیم که چگونه اینها به پایداری و نظریه های مربوط به نمایندگی ، اجتماع و تغییر مربوط می شوند. سپس ما یک دستور کار تحقیقاتی را در نظر می گیریم که یک هستی شناسی سیاسی و انتقادی از جمعی از اقتصادهای جامعه و یک معرفت شناسی پدیدارشناختی از نهادگرایی انتقادی تعریف می کند. ما با نشان دادن سه مرحله اصلی ساختن انسانها و بیش از جوامع انسانی ، با نشان دادن سه مرحله ایده آل از ارتباط یافتن در موارد تجربی در شبه جزیره ایبری شمال غربی (اسپانیا و پرتغال) دنبال می کنیم. سرانجام ، ما با ارائه یک چارچوب راهنما برای تجزیه و تحلیل فرآیندهای ایجاد جوامع در عوام تاریخی به پایان می رسیم. در خاتمه ، ما اکتشافات بیشتر رویه های اساسی را که وابستگی و وابستگی متقابل انسان ها را گسترده تر می کند تشویق می کنیم و خواهان انجام پروژه های تحقیقاتی-پژوهشی و روشهای آزمایشی هستیم که برخوردهای تحول آمیز بین انسان و طبیعت را ترویج می کنند. چارچوب ما نخستین تلاش برای الهام بخشیدن به محققان عوام تاریخی است تا به طور فعال در پرده برداری از پتانسیل های عمومی عوام تاریخی به عنوان مکان تحول مشارکت کنند.