در مطالعات قبلی ، راه حل های فساد حسابداری و تمرکززدایی تاکنون در انزوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در این مقاله ، ما این دو رشته ادبیات را در مورد فساد به هم وصل می کنیم. درک این ارتباط بسیار مهم است زیرا سیستم های ضعف حسابداری و گزارشگری مالی می توانند مانع از انگیزه های نظارت و در نتیجه کاهش مزایای تمرکززدایی در مقابله با فساد شوند. ما استدلال می کنیم که اثربخشی تمرکززدایی به عنوان یک مانع ضد فساد با کیفیت روش حسابداری در یک کشور تکمیل می شود. با استفاده از چندین منبع داده ، متوجه می شویم که عدم تمرکز تأثیر مثبت و افزایشی در کاهش فساد در بین کشورها با رویه حسابداری با کیفیت بالا دارد. در مقابل ، عدم تمرکز تأثیر منفی و کاهشی در کاهش فساد بین کشورها با رویه های حسابداری با کیفیت ضعیف دارد. این یافته ها به اقدامات جایگزین حسابداری ، تمرکززدایی و فساد و آزمایش های یکپارچه قوی است. یافته های ما نقش مهم اطلاعاتی حسابداری را در تقویت مکانیسم های نظارت بر عدم تمرکز و در نتیجه کاهش فساد نشان می دهد.