در این تفسیر “آیا ویژگیهایی که مدیران را با یک پیام مرتبط می کنند ، واکنش سرمایه گذار نسبت به افشای روایت را بزرگتر می کند؟” توسط Asay ، Libby و Rennekamp (2018) ، من در مورد روشهای آزمایشی که معمولاً برای مطالعه اثرات افشای مالی روایی استفاده می شود ، بحث می کنم. اول ، من یک دید وسیع تر از مکمل تحقیقات تجربی و بایگانی را پیشنهاد می کنم. دوم ، روش های آزمایشی فرصتی را برای طراحی موادی که از حداقل بازنمایی پدیده های مورد علاقه استفاده می کنند و یا برای ترسیم پدیده ها از یک روش گسترده تر ، ۳۶۰ درجه استفاده می کنند ، فراهم می کند. من معتقدم که رویکرد دوم یک گزینه معتبر است. سوم ، من نگرانی هایی راجع به همه جا “آزمایش” یا آزمایش واسطه گری در بسیاری از آزمایش های حسابداری مالی ذکر می کنم. چهارم ، من استدلال می کنم که استفاده از جمعیت شرکت کننده آنلاین می تواند از طریق غربالگری بهتر ، به موازات نمایش فیلم که با گروه های شرکت کننده دانشجویی انجام می دهیم ، بهبود یابد. پنجم ، من نظرات شرکت کنندگان کنفرانس را که منبع انتخاب سبک های افشای شرکت ها و انتظارات سبک سرمایه گذار را زیر سوال می برد خلاصه می کنم. مقاله با فراخوانی چارچوبی برای سازماندهی و درک بیشماری از گزینه های شیوه افشای مالی که توسط مدیریت بنگاه انجام شده است ، نتیجه می گیرد.