در چند دهه اخیر، هجوم جمعیت مهاجر از حومه به مراکز استان‌ها، بسیاری از شهرهای کشور را با کمبود مسکن مناسب و زیرساخت‌های مورد نیاز در مرکز مواجه نموده که این امر، موجب توسعه ساخت و ساز مسکن انبوه (به شکل شهرک‌ها) در حاشیه شهرها شده است. شهر یزد نیز خصوصاً به این دلیل که از قطب‌های صنعتی مرکز کشور به حساب ‌می‌آید، از این امر مستثنی نیست. در یک دوره ده ساله ساخت و ساز مجتمع‌های مسکونی بر مرزهای شهر، محدوده شهر گسترشی بی¬حساب یافته است. امروزه تولید مسکن در حاشیه، بیرون از محدوده شهر و حول مرکز شهرستان‌هایی که به مرکز استان نزدیکترند، به عنوان راهکاری برای جلوگیری از رشد مفرط و متمرکز شهر مورد استقبال قرار گرفته و روز به روز در حال گسترش است.
پروژه حاضر قصد دارد با مطالعه و طراحی مجموعه¬ای مسکونی در محدوده مذکور (حاشیه شهر یزد)، سلولی از این توده در حال رشد را مورد بررسی قرار داده و جهت کنترل و جهت¬دهی آن به ارائه راهکار بپردازد. در این مسیر مطالعه ویژگی‌های سکونت انسان، عوامل مؤثر بر آن و عناصر تشکیل دهنده آن ضروری خواهد بود. بررسی نقش و تأثیر عوامل مختلف اعم از اقلیمی، جغرافیایی، تاریخی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ‌می‌تواند در ارائه راهکارهایی در جهت طراحی بهینه مؤثر واقع شود.
هدف هر پروژه، طراحی و اصولاً هر تغییر و دخل و تصرف در محیط دستیابی به محیطی مطلوب است. از آنجاکه مطلوبیت محیط مفهو‌می ‌نسبی، ذهنی و پویا است که ریشه در ایده¬آل‌ها، نگرش‌ها و برداشت‌های استفاده کننده دارد، در تعامل بین انسان و محیط شکل ‌می‌گیرد (زائیده قیاس برداشت انسان از محیط با ایده‌آل‌های وی ‌می‌باشد)، از اینرو پیوند مثبت بین انسان و مکان منشأ رضایت انسان از محیط و ضامن ارتقای کیفیت حیات انسان است (بونائیتو و همکاران، ۲۰۰۳). روانشناسی محیط، تعادل عاطفی بین انسان و مکان را تحت عنوان «دلبستگی به مکان» مورد مطالعه قرار داده است و به دنبال آن است که علاوه بر حس رضایت از محل سکونت، حس تعلق، امنیت، هویت و ادراک محیطی را در انسان تقویت نماید.
در این مجال سعی ‌می‌شود با تکیه بر مطالعات انجام شده در زمینه دلبستگی به مکان و ابعاد و عوامل و آثار آن، به واکاوی نکاتی طراحانه در جهت ارتقای دلبستگی به مکان زندگی پرداخته شود. نتایج پژوهش در طراحی یک واحد همسایگی به کار گرفته خواهد شد؛ چراکه امکان بررسی ساختارهای فردی و جمعی را هم زمان فراهم نموده و نیز رابط و بین خانه و شهر در ادراک مردم از محیط مسکونی است