کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از جنگل زدایی و تخریب جنگل ها (REDD +) در کشورهای در حال توسعه یک ابزار سیاست نوظهور با پتانسیل برای استفاده پایدار از منابع جنگلی و معیشت ، و بهبود مدیریت جنگل ها است. این مطالعه به بررسی چگونگی REDD + از طریق اصل شمول اجتماعی ، مشکلات کاربران کمتر و محروم کمک می کند و پاسخگویی در رهبران محلی جنگل های جامعه را تصریح می کند. این تحقیق بر اساس مصاحبه های عمیق انجام شده با کاربران دو جنگل جامعه در منطقه ترای نپال است. پس از اجرای REDD + ، گروه های محروم مانند فقیر ، دالیت ، زنان و گروه های بومی موقعیت خود را در ساختار تصمیم گیری تضمین کرده اند. اجرای REDD + منجر به تغییرات مثبتی در مدیریت جنگلهای جامعه شده است ، اما مزایای نهادی و اجتماعی REDD + برای کاربران مورد انتظار جنگل های جامعه کم نشده است. اگرچه مشارکت اقلیت های فقیر ، دالیت ، زنان و جوامع بومی در موقعیت های کلیدی تصمیم گیری افزایش یافته است ، اما هنوز تأثیرگذاری بر تصمیمات به نفع آنها مبتنی بر عدالت اجتماعی است. مشورت بدون تسهیل رهبران سیاسی محلی فضا نگرفت. سیاست های محلی در گروه های کاربری جنگل های جامعه بسیار تأثیرگذار است و بر ساختار تصمیم گیری رسمی جنگل های جامعه حاکم است. برای غلبه بر این مسائل ، گروه های محروم باید قدرتمند شوند و معیارهای انتخاب نمایندگان در یک سیستم سهمیه ای باید به وابستگی کاربران از جنگل باشد. فقط چنین معیارهایی می توانند پاسخگویی در رهبران محلی را تحریک کنند.
و
Translations of و
ConjunctionFrequency
and
و, و