ترمیم و بهبود سرمایه طبیعی (NC) در مناطق روستایی یکی از اصلی ترین اهداف سیاست توسعه روستایی اتحادیه اروپا (RDP) است. علاوه بر ایجاد مزایای زیست محیطی و تنوع زیستی ، NC یک سرمایه ارضی مهم و پایه ای برای تولید اثرات اجتماعی و اقتصادی مرتبه دوم برای رقابت اقتصادی و زنده بودن روستاها را نشان می دهد. با این حال ، توانایی منطقه ای برای مهار NC بستگی به بستر خاص منطقه ، نیازها و پتانسیل ها ، و همچنین پشتیبانی از سیاست گذاری هدفمند دارد. بنابراین سؤال شده که آیا RDP جنبه های سرزمینی را به اندازه کافی در نظر می گیرد؟ براساس یک مطالعه قبلی ، که اولویتهای تأمین اعتبار RDP (2007-2013) را مشخص کرده و الگوهای هزینه های منطقه ای ، این مقاله در مناطق اروپایی (NUTS2 / 3) متمرکز شده است که توسط هزینه های نسبی بالاتر از متوسط برای اقدامات مربوط به پشتیبانی NC متمرکز شده است.
با استفاده از این فرضیه که تعیین اولویت در برنامه ریزی و هزینه های منطقه ای RDP بستگی به بستر منطقه ای دارد ، این مطالعه با هدف بررسی دقیق تر درک اولویت در حمایت از NC در رابطه با سایر اهداف RD با نگاهی دقیق تر به شرایط مناطق و آنها انجام شده است. اجتماعات با بررسی واریانسها و وابستگیهای مکانی شرایط چارچوب اجتماعی ، اقتصادی ، زیست محیطی و کشاورزی منطقه ای و به کارگیری مدل های آمارگیری آماری ، این مطالعه نشان داد که احتمال اتخاذ الگوهای اختصاصی NC-oriented در یک منطقه ، تنها با تا حدودی می تواند با این عوامل توضیح داده شود. اگرچه متغیرهای محیطی ، مانند مناطق مشخص شده و زمین های کشاورزی با ارزش زیاد طبیعت (HNV) ، مخارج NC بالایی را به همراه نمی آورند ، به نظر می رسد عوامل نمایانگر ساختارهای کشاورزی و شرایط تأثیر بیشتری دارند. الگوی هزینه منطقه ای RDP وابستگی شدید بیشتری را از عوامل ارتباط مکانی نشان داد.