در این مقاله ، بلافاصله به کار رفته در شورای گزارشگری بین المللی یکپارچه (IIRC) برای مشروعیت خود و گزارش دهی یکپارچه () و ایجاد ایدئولوژی آن بررسی شده است. ما از جذابیت های بلاغی ارسطو – اخلاق ، آرم ها و پاتوس ها – و نظریه انتشار لفاظی انتشار استفاده می کنیم تا یک تحلیل بلاغی از اسناد اولیه IIRC انجام دهیم. یافته های ما نشان می دهد که چگونه استراتژی های بلاغی IIRC در خدمت است: اجازه دادن و اخلاق بخشیدن به اقدامات IIRC از طریق اخلاق و پاتوها. با برخی از منافع اجتماعی مقابله کرده و یک ایدئولوژی سرمایه داری را از طریق آرم ها ممتاز کنید. و اقتدار IIRC را به روشی که منعکس کننده منافع جامعه مالی و سرمایه گذاران باشد ، دوباره از طریق اخلاق تأسیس و حفظ کنید. ما نشان می دهیم که چگونه IIRC از لفاظی استراتژیک برای به دست آوردن حمایت و توسعه اقتدار خود با تقابل و مقاومت در برابر فشارهای ایدئولوژیک رقیب استفاده کرده است. ما همچنین نشان می دهیم که چگونه یک ایدئولوژی سرمایه داری از این مبارزه بعنوان نیروی شکل دهنده پشت با هزینه حاشیه نشینی در منافع گسترده تر اجتماعی ، از این مبارزه پدید آمده است. بررسی روند بلاغی IIRC به درک مبارزات ایدئولوژیک پیرامون کمک می کند و درک تجربی ما از چرخش ایدئولوژیک استراتژی های بلاغی را غنی می کند. مطالعه ما با پیشرفت دانش در مورد استراتژی های بلاغی که شکل می گیرد و ایدئولوژی های غالب در حسابداری را شکل می دهد ، به تئوری و عمل کمک می کند.
