محمد حسین امین ابراهیم آبادی

این مقاله به بررسی چگونگی مدیریت مقامات شهری روم در دو دهه گذشته روی شیوه های فروش رم در بازارهای خیابانی شهر و چگونگی مذاکره تاجران رومی در مورد افزایش موانع اداری و حقوقی برای راهبردهای روزمره تجاری خود پرداخته است. این مطالعه شامل انواع روش های جمع آوری داده ها از جمله مصاحبه های تاریخ شفاهی با فروشندگان خیابان گذشته و سازمان دهندگان بازار ، مشاهده مشارکت کنندگان در بازارهای رسمی امروز (و) و رسانه های اولیه و مستندات شهرداری است. این تجزیه و تحلیل بر سه عنصر به هم پیوسته متمرکز شده است: اولاً ارتباط بین رسمی شدن برخی بازارهای کک و حذف سایرین را به عنوان بخشی از یک حرکت گسترده تر برای قرار دادن شهر به عنوان یک محیط تجاری جهانی و کارآمد برای گردشگری و توسعه املاک و مستغلات ردیابی می کند. . با این حال ، این امر نشان می دهد که این روند بسیار نژادپرستانه بوده است – معامله گران رومی را به ویژه از طریق گفتمانهای مربوط به جرم و آلودگی / بی نظمی هدف قرار داده و از طریق روشهای جزئی ، متناقض و نامنظم پیاده سازی شده است. ثانیاً ، به بررسی غیررسمی های جدید و متاثر از قدرت است که تولید شده است زیرا مقامات در تلاشند تا معامله گران رومی را از دید عموم دور کنند در حالی که نتوانسته اند نابرابریهای اساسی در این روشهای اقتصادی را برطرف کنند. ثالثاً ، هزینه ها و آسیب پذیری هایی را که این غیررسمی ها در زندگی روزانه معامله گران ایجاد می کنند ، به دنبال تلاش برای حفظ استقلال کارآفرینی است. تجزیه و تحلیل این پویایی را به مباحث مربوط به تکنیک های مدیریت شهری در سطح بین المللی متصل می کند ، در حالی که روشهای منحصر به فردی را که از طریق آنها غیر رسمی در رم تولید و مذاکره می شود ، متمایز می کند.