مدیریت در عصر دانش با چالش های متفاوت و نوینی مواجه است، چالش هایی هم چون مقررات زدایی که منجر به نوعی آشوب و بی نظمی شده، عواملی چون تسطیح سازمانی ، حذف لایه های واسطه ای و برونسپاری که موجب کاهش کنترل بر سرنوشت سازمانی گردیده، فعالیتهای الکترونیک که موجب افزایش قدرت چانه زنی مشتریان شده و از همه مهمتر کوتاه شدن چرخه عمر راهبرد که به دلیل تشدید تغییرات محیطی منجر به نوعی عدم ثبات در فعالیتهای سازمانی شده است. آنچه که در قرن حاضر مورد نیاز است نوعی نوآوری در حوزه مدیریت و سازمان است نه محصول یا خدمات خروجی سازمان تا قابلیتهای لازم جهت حل مشکلات پیش رو از طریق تحول در شرایط موجود فراهم شود. بعلاوه، سازمان های امروزی با محیطی در ارتباط اند که برای حفظ مزیت رقابتی نیازمند راهبردهایی متفاوت تر از گذشته است لذا رویکردی تازه مانند سازمان کثرت گرا می تواند نسبت به ایجاد یک سازمان بسیار خوب اقدام گردد. این پژوهش با هدف کاربردی و به صورت توصیفی و مطالعات کتابخانه ای صورت می گیرد. نتایح نشان داد درست است که سازمان های کثرت گرا از نظر نوآوری و ایده سازمان هایی نوآورانه و بسیار با عملکرد خوبی می باشند اما سازمانهای کثرت گرا به مانند سازمانهای کل گرا در پی ارتقای انعطاف پذیری و در عین حال خلق فرهنگی از انسجام و وحدت هستند و این عمل را بدون بهره گیری از ساختارهای رسمی و قوانین مکتوب پی می گیرند. اینجاست که میتوان به این نکته پى برد که واژه کثرت گرایی نیز خود دارای معنایی متناقضاست. از یک جهت معطوف به رویکردهای چندگانه است و از یک جهت نیز درصدد حفظ وحدت در یک محیط به شدت تناقض گونه است.