با نگرانی از افزایش تکه تکه شدن دامنه در تحقیقات طراحی ، ما به بررسی شاخص های گسترش ، ادغام و ادغام در این زمینه تحقیق از طریق لنز نشریات در مطالعات طراحی در طی ۴۰ سال از زمان شروع این ژورنال پرداختیم. ما چندین شاخصه کلیدی از جمله وابستگی های انضباطی مؤلفان ، میزان هماهنگی های بین رشته ای ، افزایش مرکزیت اصطلاح طراحی را در وابسته های دانشگاهی اعلام شده ، ماهیت الگوهای استناد ، تحکیم مفاهیم اصلی حوزه با گذشت زمان و بررسی کردیم. نقش نویسندگان محترم به عنوان “متصدیان” اصلی دانش طراحی. نتیجه می گیریم که جامعه مطالعات طراحی از لحاظ تاریخی اثبات کرده است که می تواند از طریق ادغام مفهومی ، دسترسی خود را به رشته های فرعی جدید گسترش دهد ، در حالی که همزمان بنیان اصلی پژوهش طراحی را تثبیت می کند.