محمد حسین امین ابراهیم آبادی

تراکم خاک در Punjab هند یک مشکل نوظهور است که بر بهره وری محصولات زراعی مؤثر است. عملیات ماشین آلات سنگین یا خاکورزی مکرر در مزارع از دلایل اصلی این مشکل است. برای بررسی تأثیر مستقیم و باقیمانده خاک زیر خاک بر خواص فیزیکی خاک و بهره‌وری سیستم کشت پنبه گندم ، ما یک آزمایش مزرعه را برای سه چرخه برداشت (۲۰۱۴-۲۰۱۷) در دو مکان مختلف انجام دادیم و در مجموع پنج تیمار ارزیابی کردیم ( کنترل ، زیر خاک در ۱٫۰ متر ، خاک زیر خاک در ۱٫۵ متر ، زیر خاک زیر خاک در ۱٫۰ متر و زیر خاک زیر خاک در ۱٫۵ متر) در طرح بلوک کامل تصادفی. نتایج نشان می دهد که هر سطحی از زیر خاک در صورت استفاده یک بار ، علاوه بر کاهش در تراکم فله ، به مدت دو سال میزان نفوذ را بهبود می بخشد. در نتیجه ، طول ریشه بالاتر و افزایش توده ریشه پنبه تحت تیمارهای زیر خاک باعث بهبودی در صفات عملکرد و پنبه دانه شد. پنبه کاشته شده پس از زیر خاک ، عملکرد پنبه بذر را به طور قابل توجهی بالاتر ثبت کرد ، در حالی که شاهد حداقل دو سال از نظر آماری نشان داد. خاک زیر خاک که قبل از کاشت پنبه در سال اولیه استفاده شده بود ، همچنین اثرات باقیمانده ای در موفقیت گندم برای دو دوره بعدی محصول داشت. با این حال ، در طول سال سوم ، در سطح عملکرد برابر در بین تیمارهای مورد مطالعه برای هر دو محصول نشان داد که اثر باقی مانده زیر خاک زیر دو سال همچنان ادامه ندارد. بازده اقتصادی بهتر و در نتیجه افزایش سود: نسبت هزینه به وضوح نشان داد که زیر خاک داشتن مزایای اقتصادی است. مطالعات ما به این نتیجه رسیدند که زیر خاک حاصل از کاهش تراکم فله و بهبود سرعت نفوذ و هرگونه خاک زیر خاک یا به میزان ۱٫۰ یا ۱٫۵ متر یک بار در سه سال اثرات مثبتی بر خواص فیزیکی خاک می گذارد و می تواند در بهبود بهره وری از سیستم کشت پنبه گندم اشغال کند. ۱٫۲ میلیون هکتار در شمال غربی هند.