این تحقیق با تکیه بر دو مطالعه ، با در نظر گرفتن هویت وظیفه و استقلال به عنوان پیشینیان و رضایت شغلی به عنوان نتیجه آن ، با تمرکز بر نقش تعدیل کننده مربیگری ، به رونق در کار پرداخته است. از طریق یک نظرسنجی سه موج که در بین ۱۴۰ دانشجوی دانشگاه چینی با کار داوطلبانه انجام شده است ، مطالعه ۱ نشان داد که هویت وظیفه و استقلال مثبت رونق را پیش بینی می کند ، که به نوبه خود با رضایت شغلی رابطه مثبت دارد. این اثر واسطه گری از رونق در مطالعه ۲ با نمونه ای از ۵۲۲ پرستار دانشجویی استرالیایی که مشغول به کار در محل کارآزمایی بالینی بودند ، تأیید شد. با حمایت از نقش تعدیل کننده مربیگری ، مطالعه ۲ همچنین دریافت که تأثیر هویت وظیفه بر پیشرفت و همچنین تأثیر غیرمستقیم آن بر رضایت شغلی از طریق شکوفایی افزایش یافته و با افزایش کیفیت مربیگری ضعیف تر می شود. این نتایج نه تنها با تأیید پیشینه‌های نسبتاً جدید رونق و شرایط مرزی آنها (مثلاً راهنمایی) بینشهای نظری مهمی را ارائه می دهند ، بلکه پیامدهای عملی در مورد چگونگی استفاده از ویژگیهای شغلی انگیزشی و منابع ارتباطی نیز برای پرورش افراد مثبت با رفاه در آنها ایجاد می کنند. کار