محمد حسین امین ابراهیم آبادی

این مقاله با استفاده از مطالعه موردی خدمات دریایی انگلستان ، روش های کمی و کمی را برای گنجاندن ریسک در برنامه ریزی نیروی انسانی مقایسه می کند. این روشها بینشهای تکمیلی را در پیش بینی ریسک ارائه می دهند و بنابراین ، بهبودی در استفاده از یک روش واحد ارائه می دهند. روش های کیفی به تنهایی تأثیرات بیش از حد را که منجر به رتبه بندی نادرست خطرات می شوند ، افزایش می دهند و منجر به پاسخ مدیریتی از انطباق می شوند تا اقدام. تجزیه و تحلیل کیفی تجزیه و تحلیل کمی در شناسایی دامنه متغیرهای توضیحی بالقوه را پشتیبانی می کند و مداخلات مدیریتی مناسبی را پیشنهاد می کند. روش کمی پیش بینی ریسک با استفاده از چارچوب تصحیح خطا ، با دقت بیشتری دامنه نتایج احتمالی را که مدیریت باید تهیه کند را مشخص می کند. رویکرد کمی همچنین به شناسایی فاکتورهای مهم توضیح در مدیریت ریسک کمک می کند. استفاده از آن ممکن است به دلیل در دسترس نبودن اطلاعات تاریخی محدود باشد ، و می تواند تأکید زیادی روی مجموعه محدودی از عوامل توضیحی قرار دهد. روش مرحله ای از روش های مختلط توصیه می شود. وزن بیشتری باید به مشاهدات گذشته نسبت به نظرات ذهنی متخصصان داده شود. اعتبار مجدد دوره ای با استفاده از روش های کیفی باید به کارآیی روشهای کمی کمک کند.