دیابت قندی گروهی از اختلالات متابولیک است که ویژگی اساسی بیماری هایپرگلیسمی را به اشتراک می گذارد. همراه با هایپرگلیسمی ، دیابت با عوارض میکرو و ماکرو عروقی همراه است که مهمترین عامل عوارض و مرگ در افراد دیابتی است. داروهای ضد دیابتی موجود در حال حاضر شامل سولفونیل اوره ها ، بیگوانیدها ، تیازولیدین دیونها و مهار کننده های آلفا گلوکزیداز هستند و به طور گسترده برای کنترل قند خون استفاده می شود. این داروها به طور چشمگیری در تغییر مسیر عوارض دیابتی شکست می خورند. آنها به دلیل شرایط نامطلوب پاتولوژیک و میزان بالای نارسایی ثانویه از کاربرد محدودی برخوردار هستند. بنابراین ، به دنبال داروهای ضد دیابتی موثرتر با عوارض جانبی کمتری می گردید. گیاهان دارویی سنتی که دارای خاصیت ضد دیابتی هستند می توانند منبع مفیدی برای تولید عوامل ایمنی و هیپوگلیسمی خوراکی ایمن تر و مؤثر باشند. بیش از ۳۵۰ گیاه سنتی در معالجه بیماری دیابت مورد استفاده قرار می گیرد که ثبت شده است. فقط تعداد کمی از آنها ارزیابی علمی و پزشکی را برای ارزیابی اثربخشی آنها دریافت کرده اند. با این حال ، داروهای گیاهی اصلی ترین روش درمان در مناطق توسعه نیافته است. در این بررسی به دیابت قندی و نقش گیاهان در درمان دیابت قندی پرداخته شده است.