این مقاله براساس یک مطالعه خرد در سطح خرد ، به بررسی چگونگی استفاده از فناوریهای اساسی حسابداری و مسئولیت پذیری بین فردی برای وام دهی به زنان روستایی فقیر سودآور و کم خطر است. ما استدلال می کنیم که “خرد محاسبه پذیری” ، اصطلاح ما برای ساختاربندی و رسمی سازی روابط متقابل به یک سیستم مویرگی پاسخگویی ، باید به عنوان یک ابزار اصلی مدیریت اجتماعی تحت نئولیبرالیسم شناخته شود. تحقیقات میدانی ما در سریلانکا به ما اجازه می دهد تا تجزیه و تحلیل کنیم که چگونه می توان حسابهای خرد را توسط بانکهای انتفاعی به کار گرفت تا از بین روستاییان فقیر ، لژیونی از کارآفرینان قابل ورشکستگی ایجاد کند ، که آموزش دیده برای رفتارهای پس انداز و اعتباری یکدیگر هستند. با استفاده از لنزهای نظری بیوپولیتیک ، ما نشان می دهیم که چگونه محاسبه خرد می تواند گسترش صنعت مالی را به بخش های غیرقابل استفاده از جمعیت جهانی امکان پذیر کند.