مطالعات این موزه به طور فزاینده نقش مهمی احساسات در انتقال اطلاعات و شکل دادن به استقبال مخاطبان را برجسته می کند. نمایندگی خانواده به عنوان “واحد عاطفی” منبع اصلی موزه ها را در این فرایند فراهم می کند ، جایی که از نمایشگرهای طبیعی ارتباطات عاطفی خانوادگی می توان برای تقویت پیامهای خاص به بازدید کنندگان ، به ویژه در مورد آرایش ملت استفاده کرد. با این وجود ، خانواده و احساسات آن محصولاتی هستند که از لحاظ تاریخی مشروط هستند و نه جهانی. بنابراین این استفاده از احساسات انواع خاصی از دانش تاریخی را تقویت می کند و نه دیگران. این مقاله با بحث در مورد نمایش خانواده های عاطفی در موزه های سراسر اروپا ، ایالات متحده و استرالیا ، این موضوع را مورد بررسی قرار می دهد.